” Idea zorganizowanego kościoła, w zrozumiałej dla wszystkich formie, oznacza koniec żywego, duchowego ruchu. Wielkie kościelne establishmenty są groblami i tamami, chcącymi zatrzymać strumień, który nie może zostać powstrzymany przez żaden sztuczny twór. Co więcej wskazują one na to, że masy pragną eksploatować duchowy ruch dla swoich własnych celów. Powstanie zorganizowanych kościołów wyraźnie oznacza koniec absolutnego i niekonwencjonalnego przewodnictwa bona fide duchowego nauczyciela”
(Bhaktisiddhanta Saraswati Thakura, Harmonist, styczeń 1929)
(259)
